عتراض خواننده ی آن سوی آبی به امید حاجیلی در پی اجرای قطعه ی بندرعباسی «باغ مولُوی» صورت گرفت؛
اعتراض خواننده ی آن سوی آبی به امید حاجیلی،
آرتین ولی الهی: چند روز پیش تک آهنگ جدید امید حاجیلی با نام «باغ مولُوی» منتشر شد. این اثر، بازخوانی یک قطعه ی فولکلور بندرعباسی است. ساعاتی پس از انتشار این قطعه، «مهرشاد»، یکی از خوانندگان آن سوی آبی، با انتشار یادداشتی در یکی از شبکه های اجتماعی، به امید حاجیلی بابت اجرای این قطعه اعتراض کرد.


ماجرا از این قرار است که این قطعه سالها پیش تحت عنوان «بندرعباسی» در آلبوم «هوای حوا»ی زنده یاد ناصر عبداللهی منتشر شده بود. امید حاجیلی چهار سال به عنوان نوازنده و مدتی هم به عنوان رهبر ارکستر در گروه ناصر عبداللهی حضور داشت و حدود سه سال نیز عهده دار رهبری ارکستر رضا صادقی بود و از این رو به ریتم های جنوبی علاقمند است و این را با نگاهی به آثار و کنسرتهایش می توان دریافت. او «باغ مولُوی» را بازسازی نمود و در کنسرتش آن را پس از تقدیم به ناصر، اجرا کرد و به دلیل استقبالی که از آن به عمل آمد، تصمیم گرفت پیش از انتشار آلبومش این قطعه را به صورت تک آهنگ منتشر کند. حاجیلی همچنین همزمان با انتشار اینترنتی این قطعه، آن را به «تمام مردم خونگرم جنوب، به ویژه بندرعباسی های عزیز» تقدیم کرد.

مشخص نیست «مهرشاد» از چه چیز به تنگ آمده و دقیقاً آن چه موجب رنجش وی شده چه بوده است؟! نکته ی عجیب آن است که این خواننده، خود در این زمینه سابقه ی چندان جالبی ندارد. او چند سال پیش قطعاتی از «رضا صادقی» را بدون کسب اجازه از وی خواند. همچنین خود وی اخیراً چند قطعه ی فولکلور بندرعباسی را بازخوانی کرده است و با توجه به این مسئله، اعتراض وی چندان منطقی به نظر نمی رسد.

امید حاجیلی در خصوص این قطعه گفت: «از خانواده ی محترم ناصر سپاسگزارم که اجازه ی اجرای این قطعه را به من دادند. قطعاً هیچ کس به زیبایی ناصر عبداللهیِ عزیز نخواهد توانست این قطعه را اجرا کند. امیدوارم با اینکه بندرعباسی نیستم، توانسته باشم از پس اجرای این قطعه برآیم. از استاد گرانقدر محمدعلی بهمنی هم بابت ترجمه این قطعه به فارسی سپاسگزارم».

امید حاجیلی، ۲۱ شهریور ماه ۹۲ دو سانس در بندرعباس کنسرت برگزار خواهد کرد.




متن ترانه ی «باغ مولُوی» همراه با برگردان فارسی:

پشت باغ مولُوى (محلى که در گذشته مردم از آنجا آب تهیه میکردند)
پهلو لوله هُوى (کنار لوله ی آب)
آدرسِ خُونت شو دادِن، مِه هون دَم تو نه خُوى (آدرس خونه ی تو را دادند، من آمدم و تو هنوز در خوابى)
یارُم هوندِن از سفر، مِک اُم نینِن خبر (یارم از سفر آمده، من بى خبرم)
هواى بندر چه گرمِن (هواى بندر گرم است)
تَه برُم بالاى کپَر ( من تو را براى فرار از گرما بالاى کپر می برم) {کپَر: سکویى که از درخت خرما درست می شود}
بیا بیا نکن تو ناز…
اُکه نه جارِن همیشَه ، پیک بهارِن همیشَه (جارچى که جار میزند همیشه پیک بهار است )
بگِه بخوُنت خونَمونِت ، شو وُ ستارَه کم ایشَه ( بگو بخواند که خانه مان در شب ستاره کم دارد)
چشم انتظارم یار، دل بیقرارم…
اِى یار اِى یار یار بالا بُدو ، اِى نازِنین یار هَمى حالا بُدو (اى یار از راه بیا، اى نازنین همین حالا بیا)
گَردُن غَزالى مِ گرفتارِتُم، جاىِ تو خالى هَمى حالا بدُو (اى که گردن آهو دارى من گرفتارتم، جاى تو خالیست، همین حالا بیا)
چشم انتظارم یار، دل بیقرارم…
منبع : موسیقی ما